mini en maxi

Hoe maak je met zo min mogelijk middelen toch een goede aquarel? Dat is waar ik toch steeds weer naar op zoek ben. Ik wil een interessant beeld creëren waar tegelijkertijd rust van uit gaat. Geen gemakkelijke opgave.
En daarnaast ben ik aan het leren hoe ik in een aquarel ook kleuren en vlakken over elkaar kan zetten. Dat kan op meerdere manieren: nat in nat of nat over droog.

Zoals wel vaker als ik aquarelleer, was ook vandaag de eerste aquarel (1) weer rommelig en druk. Het is eigenlijk net als met pannenkoeken: de eerste is altijd het minst lekker.

Na die eerste komt er rust in mijn hoofd en lijf, en dan kunnen we beginnen. Alhoewel, vandaag ben ik niet heel tevreden met het resultaat. Ben ik wat doorgeschoten in het minimalisme? Mijn schildermaatjes hadden het bij nr 2 en 3 over 'saai' en 'alleen vorm'. Hmm. Ik kan hun eerlijkheid wel waarderen hoor.

Nr 4 is wat levendiger. Alhoewel nog steeds geinspireerd op de vormen van het Guggenheim in Bilbao, heb ik toch meer de associatie met boten. Maar ja, dat effect heeft het Guggenheim gebouw ook op me, dus dat is misschien niet raar. Ik meen me vaag te herinneren dat Gehry (de architect) dat ook als inspiratie had, maar het zou ook een vis of een bloem kunnen zijn 😏.

(2)

(3)

(4)

(6)

(5)

Last but not least heb ik het nog even over een wat andere boeg gegooid (nr 5). Oorspronkelijk met verticale lijnen, maar misschien is liggend wel beter.

Christiaan Kuitwaard

Op een verdwaalde zaterdag stond de tv 's middags aan, en zag ik op Omroep Fryslan een documentaire over het werk van Christiaan Kuitwaard. En wat een prachtig werk! Zo verstild, en zo sfeervol.

De ideale combinatie van lijnen en vlakken, van scherpte en onscherpte, van kleur en geen kleur. Ik ben jaloers.

De landschappen spreken me aan door het licht dat erin zit.



Daarnaast vind ik het fascinerend wat hij doet met de lijnen van een koffiekop en schotel. Teruggebracht tot een abstractie.  Hij heeft hele series gemaakt met het kopje.

een oudje

Weer lekker gekwast vandaag. Ik had nog een oude ondergrond liggen, waarvan ik nooit zo goed wist hoe ik verder moest. Maar vandaag dus wel. Links is zoals ik 'm geschilderd heb, maar een kwartslag gekanteld vind ik het eigenlijk mooier. Formaat 34x34 cm.

Gebruikte techniek: ik heb voornamelijk met acrylinkt gewerkt. Omdat het wit en blauw niet zo goed mengen, geeft dat mooie effecten. Ook het rood is van een inkt. Geel en groen is acryl verf.

PS in deze blog zie je wat eerste stadia van de ondergrond

al lago

Imagine:: met een bootje... naar een eilandje.. .in een meer... in Umbrie, Italie. - Lago Trasimeno, Isola Polvese.
En daar dan lekker een middagje liggen, boekje lezen, beetje rondkijken en beetje schilderen.
Het uitzicht schilderen, that is. <foto>

Van deze werkjes is de zwart-wit tekening m.i. het beste gelukt.

Ik heb er mijn 'magic potlood' voor gebruikt. Dat heb ik ooit van Neline (mede-kwastje) gekregen.

Het lijkt een beetje op houtskool maar als je het nat maakt kun je er een beetje mee schilderen (wat ik per ongeluk ontdekte). Net als een aquarelpotlood dus, maar dit lost niet meer op, blijft aan het papier vastzitten. Daarin lijkt het weer meer op Oost- Indische inkt.

Wat ik wel leuk vind aan het aquarelletje rechts, is de kleur van de bomen. Rood/organje in plaats van groen, maar het is toch duidelijk dat het bomen zijn.

Voor dit onderwerp / deze compositie leent een rechthoekig formaat zich ook beter dan een vierkant formaat. De compositie links is toch een stuk minder spannend. Dat komt natuurlijk ook door de vormen (wat minder uitgesproken), maar toch.

Nu moet ik er wel bij zeggen dat dit de 1ste is die ik heb gemaakt. Meestal moet ik toch even warmdraaien en het onderwerp in mijn vingers krijgen. De eerste poging is vaak een soort natekenen en daar is niets mis mee. Dat is nodig om gevoel te krijgen van wat er in de scene belangrijk is.