weer twee

Ik heb de smaak van het aquarelleren te pakken. Het is bijna meditatief en ik vind het heerlijk dat je niet eindeloos kunt doorklooien. Niet goed? Gewoon opnieuw beginnen!

Vorige week was ik al aan onderstaande werk begonnen. Met als aanleiding een foto van een naakte vrouw, ooit uit een oude Snoecks gescheurd. Ik vond het een mooie foto, bijzondere compositie. Maar zoals men inmiddels van mij wel zal weten, is het niet mijn doel om de foto na te schilderen. Het is meer om vormen in mijn schilderijen te krijgen. En zodra ik wat vormen en compositie heb, laat ik de foto los en ga op intuitie verder.

Zo ook met de volgende foto:
Een luchtfoto met een mooi ritme. Ook weer prima te gebruiken als aanleiding. Maar ook niet meer dan dat :).

<= En hij kan ook nog op z'n kop (of was dit nou juist rechtop, ik weet het niet meer ...).

compositie

Na een weekje zeilen en schilderen heb ik de smaak van het aquarelleren weer te pakken! Omdat ik de foto's van het weekje nog niet verwerkt hebt, ging ik vandaag gewoon aan de slag met een foto die me aanspreekt. Ik denk vanwege de mooie compositie en de warme terra kleur, die goed compenseert voor de strakke lijnen en betonkleuren.

Dus wat doe je dan? Je pakt water, blokjes verf en fatsoenlijk papier, Dat laatste is belangrijk, want goed papier geeft je cadeautjes in de vorm van mooie structuren. Bij Bleu et Vert gebruikte ik 300 grams aquarelpapier (Terschelling Classic), en dat werkt echt heerlijk!

Thuis gebruik ik eerst maar eens het papier dat ik nog heb, en dat is wat minder dik. Dus 300 grams grof papier komt op het verlanglijstje.

Goed papier of niet, of het eindresultaat van deze aquarel ben ik wel weer tevreden!