dinsdag 28 februari 2012

de wind erdoor

Het opfris-onderzoek-opdrachtje aan het begin van deze dag had het thema 'verbinding': maak een beeld (2d of 3d) waarin de fysieke verbinding centraal staat. (In een eerdere opdracht hebben we gekeken naar visuele verbindingen.)  Ik heb de verbinding gebruikt om het verbonden materiaal te vormen. Dat klinkt raadselachtig, maar kijk hieronder: het gerasterde karton wordt in een vorm getrokken door het gevlochten touw, wat ook meteen de verbinding met de ondergrond en muur is. In het rechtse beeld zorgt de spanning van de verbinding (luxaflex-lamel) ervoor dat de hoekige vorm loodrecht op de muur blijft staan. Alleen de lamel is verbonden met de muur.
Verbindingen van andere cursisten:

Ik was zelf toe aan een frisse wind door mijn eigen OI-inkt tekeningen. Ik heb deze keer gezichten gebruikt als extra beeldelement. Én ik heb me gewaagd aan duurder papier. De meeste tekeningen hieronder zijn op de glanzende kant van tekenkarton gemaakt (formaat 50 x 70 cm). Dat heeft als voordeel dat de inkt er niet meteen intrekt, waardoor je er langer mee kunt spelen en het zelfs weg kunt poetsen als het niet goed is (- dat is ook meteen het nadeel want dan ga ik natuurlijk weer te veel nadenken ;). Jammer dat dit papier wel een beetje grijsgrauw is.
De tekening rechtsboven vind ik erg geslaagd! Verrassende combinatie van beeldelementen, heldere tekening. De twee afbeeldingen hieronder rechts zijn dezelfde tekening, maar de afgesneden versie vind ik mooier in het vlak. Deze tekening is van een heel andere orde.



De tekening hier links is als enige op mooi wit, dik tekenpapier gemaakt. Het formaat is enorm, nl. ca 70 x1110 cm. Er staan pas een paar lijnen op papier. Ik wist nog niet hoe ik verder moet. De lijnen doen me denken aan rendieren of paarden, en de beelden van Marini (rechts). Gera suggereerde om er een achtergrond bij te zetten. Dat zou kunnen. Ik zou ook nog wat verdikkingen in de lijnen kunnen aanbrengen.

dinsdag 14 februari 2012

wat is 'staan' ?

Wat is 'staan' in een beeld of tekening? Wanneer staat iets? Ik ging met mijn fototoestel op (kort) onderzoek uit. Bijvoorbeeld deze bokken rechts ... Waarom vind ik dat de onderste staat en de bovenste ligt? Vanwege de pootjes?

En kan een boek staan? Jazeker want 'de boeken staan in de kast'- maar wanneer wordt het leunen in plaats van staan? Leunen suggereert dat het tegen iets aan 'staat'. Maar eigenlijk kan bijna geen van de boeken in deze kast zelfstandig staan, en toch vind ik dat degene die rechtop leunen, staan. En degenen die schuiner staan, leunen (ja, denk daar maar eens over na).

En waarom zeggen we van een prullenbak dat hij staat en van een stoffer/blik dat het ligt? Waarom is dat? Eerst dacht ik dat ik het antwoord had gevonden, namelijk dat bij 'staan' het object een bepaalde verhouding heeft en meer hoog dan breed is (of zoiets). Totdat ik op de draaiplateau's stuitte - en in mijn jargon 'staan' die. Waarom liggen dit niet? Alleen vanwege de pootjes? Het lijkt er wel op... In elk geval is 'staan' een stuk duidelijker als er pootjes in het spel zijn ;).

beter papier


De dag begon vandaag met de opwarm-opdracht: onderzoek wat 'staan' is (in een beeld, in een tekening). De definitie van 'staan' is voor iedereen anders. De begrippen die bij 'staan' omhoog kwamen: zelfstandig staan, staan door tegen(ge)wicht, staan door leunen, evenwicht. Luchtig staan, zwaar staan. In de grond, op de grond, tegen de grond. Mijn definitie en onderzoek volgt in een apart blog-bericht.

Ik heb mijn schetsen met Oost-Indische inkt voortgezet. Ik heb vandaag mooier, steviger glad papier gebruikt (220 grams), dat minder snel gaat bobbelen als het nat wordt. Het papier is wel wat kleiner, nl. 45 x 60 cm. Ik dacht, als dit goed gaat, ga ik me weer aan een groter formaat wagen ;).

Toch zat het formaat van het papier me misschien wat in de weg. Het gebaar was minder groot. Kijk zelf maar:

Rechtsboven begon als een 'normale' tekening, maar de vlakverdeling van de lijnen irriteerde me dus een rigoreuze ingreep met een zwart vlak was nodig (zie hiernaast rechts). Misschien had ik na dat ene vlak moeten stoppen, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb de rest ook zwart gemaakt. Wel wat veel van het goede? Ik weet het nog steeds niet. En toen zat het zwart opeens keurig om de tekening heen, en de vlakverdeling is er niet beter op geworden.

De conclusie in de eindbespreking was dat de tekening gewoon in tweeën  geknipt moet worden. En dan zijn het opeens 2 mooie tekeningen met een goede vlakverdeling! Ook de vlakverdeling van de de 2e tekening (links op het rijtje van 3 hierboven) vond ik maar zozo. Dus daar heb ik een stukje vanaf gehaald:

Volgende keer ga ik weer op groter formaat werken (het schijnt dat het UCK papier op rol heeft van 150 cm breed!). Dat geeft me meer vrijheid. Het dikke papier was trouwens wel fijn. Ik ga ook nog het gladde karton uitproberen. En het papier nat opspannen als aquarelpapier. Ideeën genoeg dus, ik kan nog even vooruit.



dinsdag 7 februari 2012

gemiddeld vooruitgang

Vandaag vrolijk verder gegaan waar ik vorige week gebleven was, de grote tekeningen met Oost-Indische inkt. Ik had mezelf een chinese kalligafeer-kwast en een kroontjespen met superdikke punt én inktreservoir cadeau gedaan, dus ik was er klaar voor. Zie hieronder het resultaat. Alles op formaat 70x100 cm gedaan.


Ik vind dat de gemiddelde kwaliteit omhoog gaat. De tekeningen linksboven en linksmidden zijn nagetekend van eerdere kleine schetsjes en dat zie je dan ook. Die zijn het minst krachtig, vind ik. Linksmidden heb ik naast met O.I.-inkt ook met witte verf gewerkt

In eerste instantie vond ik de tekeningen linksonder en rechtsboven het beste. Maar bij nader inzien is linksonder toch wel erg statisch, en ik raak erop uitgekeken. Rechtsboven blijft mooi.

Met de tekening rechtsmidden kon ik eerst helemaal niets, maar toen ik 'm omdraaide ontstond er een soort verhaaltje. Alsof er zich onder een afdakje een scene afspeelt. Daar zou ik nog meer mee kunnen. De tekening geeft ook genoeg ruimte om de omgeving erbij te betrekken. Rechtsonder beviel me eerst ook niet. Totdat ik de cirkel erover heen schilderde. Toen werd het een geheel.

Ik zou bijna vergeten dat we vandaag ook weer een 'opwarm' opdrachtje hebben gedaan. Het thema was 'hangen'. Ik heb mijn geliefde D80 (spiegelreflexcamera) en bijbehorende tas opgehangen, zodanig dat de lens net niet de grond raakte. Zodat je dus gaat bukken om te kijken of ie wel of niet de grond raakt - en dan heb je ook meteen een camerastandpunt dat anders is dan normaal. Het nodigt uit om 'rare' foto's te maken. Helaas heb ik hier dus zelf geen foto van kunnen maken...

zaterdag 4 februari 2012

inlijstmateriaal


Deze tekening (70 x 100 cm) hangt inmiddels 4 dagen thuis aan de muur. En ik vind 'm nog steeds bijzonder! Dat is een goed teken. Ik blijf ernaar kijken.

In het begin wist ik niet zo goed wat ik erin zag, maar inmiddels weet ik zeker (...;) dat het een koe is die gras eet. Maar Hilco zag een paard en een rendier... Iemand anders zag een vallend mannetje. En dat mag ook ;).

Ik vind het mooi dat de grote krachtige lijnen bovenin in evenwicht zijn met de partij beneden, die wat minder gedefinieerd is. De vlakverdeling had misschien iets anders gemogen: stel nou eens dat de witruimte aan de linkerkant minder was, zou dat beter zijn?