diagonaal + lijnen = diepte

Weer een cadeautje gekregen: bij het bijwerken van een van de 'filmpjes' van 2 lessen terug, gebruikte ik een envelop om strepen van de zwarte stift op de tafel te voorkomen.
Na afloop lag dit op tafel:

Hoe simpel kan het zijn? Willekeurige strepen, een puntje hier en daar, en er ontstaat al een soort landschap!

les 19 - uh blauw

Evert van Kooten was vandaag onze begeleider bij afwezigheid van Gera. En dat leidde tot een heel verrassend begin van de dag, nl. een discussie over de vraag: wat is de hoogste der kunsten?

Volgens Evert is dat de muziek. Hij liet het stuk 'Erlkönig' van Schubert horen, gezongen door Anne Sofie von Otter. Het is een intrigerend stuk. Mooi is niet het goede woord, het voelt echt als een muziekdrama. Ik had geen flauw idee wat de strekking van het verhaal was, maar uit de zang en muziek kon je al opmaken dat er meerdere personages waren met verschillende karakters en emoties. Er staat een filmpje van op Youtube. Het is overigens ook erg goed gefilmd.

Toch ben ik het niet per se met hem eens dat muziek de hoogste kunst is. Muziek komt wel het gemakkelijkst binnen. Je kunt je er niet voor afsluiten. Je ogen kun je dichtdoen, maar je oren niet. Dus de zintuiglijke ervaring is veel directer - en leidt daardoor sneller tot emotie. Overigens denk ik dat van alle zintuigen de reuk nog veel directer inwerkt op je emotie, dus een kunstwerk daarmee kan een heel speciale ervaring zijn!

Om mijn eigen zintuigen eens te prikkelen heb ik vandaag een werk met blauwe tinten gemaakt.

De ondergrond was één van mijn eerste experimenten met kleur. Zie ook dit bericht uit een oude blog.

Ondanks mijn weerzin van blauwe, koele kleuren, ben ik eigenlijk hartstikke blij met dit schilderij!  Eerst begon ik met alleen een van de lijntekeningen (2 lessen terug) als basis, maar daar zat te weinig detail in, en dus werd het weer vaag - stadium links onder. Ik heb weer mijn jas erbij gehaald, die genoeg aanknopingspunten gaf om verder te gaan. En op gegeven moment 'liep' het, en ging de rest vanzelf. Er ontstonden meer details, en ik kon zelf vormen toevoegen. Het gedeelte rechts onderin is nog niet af, is nog wat rommelig.
Het mooiste vind ik de vele verschillende tinten blauw en het wit over een donkere ondergrond.

les 18 - fillumpje

Net als vorige week, had Gera ook vandaag weer een opwarmertje, om op gang te komen. De opdracht was om op een strook papier een soort filmpje te maken, en daarbij specifieke aandacht te besteden aan (buiten) het kader, en de clou van het verhaaltje. Om de filmpjes 'af te spelen' had ze van karton een soort camera gemaakt met gleufjes, waar de strook doorheen getrokken kan worden. Het leuke van deze opdracht is dat elk beeldje weer een verrassing kan zijn!







Op basis van de tekening van de oplader/telefoon vorige week, heb ik maar weer eens een poging gewaagd tot een 'helder, eenvoudig doch intrigerend werk'. Wederom wat oude achtergronden gebruikt, zelfs uit een recent verleden (kijk hier).

Het blijft toch lastig om, als de spontaniteit weg is, een verbeterde, meer gedetailleerde versie van het origineel te maken. De originele lijntekening is veel minder vloeiend, scherper, en is daardoor meer uitgesproken (terwijl dat minder vloeiend juist door de aarzeling, het zoeken, komt).

les 17 - een trigger

Gera begint de les met 'opwarmertjes': een korte oefening om iedereen los te krijgen aan het begin van de dag. Het opwarmertje van vandaag was: maak een vorm/tekening met 3 meter ijzerdraad danwel tekenlijn. De pen mag niet van het papier komen.
Voor de tekeningen heb ik weer gewoon de omgeving gebruikt. Ik heb de jas weer op een kruk gegooid, en de draden van een telefoon aan een oplader nagetekend.
En dan krijg je zoiets:

Wederom ben ik (positief) verbaasd over mijn eigen tekeningen. Deze zijn best groot formaat, lengte ca 70 cm, en ik heb eigenlijk nauwelijks gekeken tijdens het schetsen, maar er zitten leuke dingen in.

Daarna ben ik weer de jas gaan schetsen. 
De vormen, de lijnen, de ruimte. In sommige schetsen gaat het meer om de vormen, in sommige meer om het hangende effect van de jas. De schets helemaal rechts hiernaast was groter, maar ik heb er een stuk afgehaald. De schets rechtsonder begon met alleen de bovenste helft, maar ik heb 'm ruimte gegeven door er een stuk aan te plakken.

Het was weer leuk!