Mijn (schilder)middagen zijn wat kort op t moment, dus op zo'n dag neem ik liever de O.I.-inkt ter hand dan acrylverf. Makkelijker in- en uitpakken, sneller droog, minder rotzooi.
De gladde kant van het schilderkarton van het UCK is heerlijk om op te werken met inkt. Je kunt het er weer een beetje afvegen als het te dik is. En omdat het er niet helemaal intrekt, droogt het niet zo snel en kun je het nog bewerken. Zo zijn de vegen ontstaan in de verstilde lijntekening rechts (formaat 63x70 cm). Ook wel meditatief trouwens, het zetten van al die dunne lijntjes.Wat moet ik nou denken van zo'n tekening? Ik vind het wel prettig. Maar verder weet ik het echt niet. Is het erg stereotype? Dat was het eerste wat ik dacht, maar het was niet de reactie die ik kreeg van mijn medeschilders. Misschien moet ik 'm eens een tijdje thuis ophangen om te kijken hoe snel of langzaam het gaat vervelen.
Ik ben ook verder gegaan met een (geamputeerde) tekening van 4 weken geleden. Ik heb die tekening in tweeën geknipt. Misschien wordt het dan nog wat :). Niets te verliezen.
Deze helft is ca 45x50 cm. Van links naar rechts 3 opeen volgende stadia. En net als in bovenstaande tekening is ook hier een horizon ontstaan, met een enkel lijntje. Verder heb ik alles weggeschilderd (met acryl) wat me niet beviel, namelijk het 'gefrut' aan de onderkant.
