herherhergebruik

Deze canvasjes (formaat 50x40 cm) hebben al een hele geschiedenis achter de rug. Ooit begonnen als op-Rothko-geinspireerd-tijdens-een-workshop, zijn ze inmiddels getransformeerd tot een soort zwevende landschappen. En ik weet nog steeds niet wat ik ermee moet. Ik vind ze nu weer erg donker.

zelf portret

De opdracht die Yvon vandaag voor ons had voorbereid, was er niet meteen één naar mijn hart. Omdat het de bedoeling was om een zelfportret te maken, en ik ben niet zo van het mensen tekenen - en al helemaal niet mezelf. De 'twist' was dat aan de hand van een dobbelsteen bepaald werd welke structuur je mocht tekenen. Bijvoorbeeld alleen vlakken, of arceringen, of met je minst ontwikkelde hand, of met een liniaal, etc... Hoe vaak ik dobbelde, mocht ik gelukkig wel zelf bepalen.

Bij het eerste 'portret' (links) hield ik me nog aardig aan de opdracht. En dus staan er af en toe rare vlakken in, of strepen. Bij de tweede tekening (rechts) werd het al iets minder...

Daarna heb ik het losgelaten maar nog wel wat portretten getekend (zie hieronder). En eerlijk is eerlijk: dat was ik nooit aan begonnen, en zeker ook niet op deze manier, als ik bovenstaande oefening niet had gedaan!  Ik vind ze beide wel mooi. Ik had er speciaal m'n haar voor opgestoken :).

lekker bezig?

Geen opdracht vandaag. Ik heb doorgewerkt op de reflecties/spiegelingen met een tekening met Oost-Indische inkt, Ik had een mooie foto met wat parfumflesjes erop. De Bijenkorf magazines bevatten soms ware pareltjes, zo ook deze!

Ik kan echt genieten van het maken van zo'n tekening. Even snel, een paar lijnen, zeker niet te lang doorgaan. De zoekende lijnen vind ik prettig, en het lege vlak ook.


Ook nog weer zo'n mooi ondergrondje (zie hier) gebruikt voor een pentekening. Zie je hoe de zebra-koppen uit eerder dit jaar terug komen? Zo worden het een soort rotstekeningen.



Tot slot een knip en plak werkje haha. Met wat oude kladjes iets nieuws maken. Denk eerlijk gezegd niet dat dat nog wat wordt...

vervorming

Vandaag heeft Yvon het opdrachten-stokje tijdelijk overgenomen van Sjan. En ze heeft meteen een technisch pittige opdracht voor ons voorbereid.

We moesten wat (kopien van) foto's meebrengen met allerlei voorstellingen. En daarmee aan de slag. Dit was het stappenplan:
1. Selecteer een geschikte foto en breng daar een raster op aan met vierkantjes van ca 1 cm3.
2. Neem een flink tekenvel en breng daar evenveel horizontale en verticale lijnen op aan als op de foto. Maar deze lijnen mogen krom lopen en meer of minder ver uit elkaar lopen.
3. Neem de voorstelling van de foto vervolgens over op het tekenvel.
4. Maak er iets moois van :).

Aangezien mijn foto's op A4 formaat waren geprint, kun je je voorstellen dat dat een hele klus was! Flink veel vakjes.
Ik ben begonnen met een foto van een beeld dat ik ooit eens op de begraafplaats Cimetière du Père-Lachaise in Parijs heb gemaakt. Eerst de lijnen overgenomen en en daarna wat vlakken ingekleurd met acrylverf.

En daarna het zelfde gedaan voor een hele andere foto, ergens in de buurt van Reims genomen.

Tja, wat moet ik hier nou mee? Niet zoveel denk ik.

effect

Na een aantal opdrachten in voorgaande weken, ben ik vandaag weer aan de slag gegaan met eigen werk. Aangezien er nog steeds weinig concrete richting in mijn werk zit,  ben ik gewoon lekker gaan experimenteren. Ik wil wel 'iets met reflecties en licht'.

Het werk hier rechts (formaat ca A3) is ontstaan uit dat idee van reflecties. Het is een soort raar landschap met 2 zonnen of zo? Doet er niet toe. Helaas droogt acrylverf altijd wat matter en minder contrastrijk op dan het is als je het aanbrengt. De horizon is nu wat minder afgetekend als ie was. Dat wil ik nog wat bijwerken, zodat het werk helderder wordt.

Ondertussen, tijdens het drogen van de 2 zonnen,  heb ik een soort afdrukken gemaakt van waterige acrylverf op geplastificeerd karton. Als je dat dubbel vouwt, ontstaan er hele mooie effecten.

Eén daarvan werd de achtergrond voor het werk links. Vervolgens heb ik er lijnen ingezet met gele en bruine inkt.
Het is een soort woestijnlandschap, en de lijnen lijken te zweven.


Ik heb altijd de neiging om een soort oordeel over mijn eigen werken te willen vellen in een post. Ik denk dat ik daar maar eens mee ophoud. Vaak weet ik zelf niet eens wat ik er nou van vind. Het doet er ook niet toe. Het zijn gewoon leuke experimentjes - en dat zeg ik niet omdat ik bang ben voor mijn eigen oordeel. Meestal ben ik zelf mijn grootste criticaster...

PS ik ben een groot liefhebber van het geplastificeerd karton dat het UCK altijd verkocht. Nu de beeldende kunst afdeling van het UCK tot mijn grote spijt is opgeheven,  vraag ik me af waar ik dat kan kopen. Heb het verder nog nooit ergens gezien en mijn voorraad raakt op... Alweer een reden waarom het echt doodzonde is dat Artibus is verdwenen! En met Artibus ook mijn bezoekjes aan dat prachtige gebouw op de Verlengde Hoogravenseweg. Dat mooie karakteristieke schoolgebouw, waar het geen probleem was om lekker te kliederen. Snik.

landschap anders

Vandaag hebben we weer geëxperimenteerd aan de hand van een opdracht van Sjan.

Stap 1 van de opdracht: Teken één vel vol met lijnen, één vol met cirkels en één vol met vlakken. Scheur ze daarna aan stukken.

Ik heb vandaag met oliepastels gewerkt. Dat gaat snel, maar je kunt toch met kleur werken. Hieronder mijn vlakken, lijnen en cirkels. Ik had ze al gescheurd maar besloot toen toch nog een foto te maken :). Formaat ongeveer A3.

Stap 2: Neem een wat groter vel en teken daarop met lijnen wat elementen van een landschap. Leg er dan een paar gescheurde stukken op die passen bij een van de elementen. Maak er vervolgens een tekening/schilderij van door de stukken met elkaar te verbinden..

Nou, dat heb ik dus gedaan. Formaat ergens tussen A3 en A2 in. Gewerkt met oliepastel en daarna nog met acrylverf.

Tja,wat zal ik zeggen van het resultaat... Het is in elk geval iets geworden wat ik normaal nooit zou maken!Ik had een soort berglandschap in gedachten maar het werd meer een strand. Ook de kleuren zijn wel zoet voor mijn doen. Maar wat ik wel grappig vind: ondanks de rare overgangen en elementen, maak je het in je hoofd weer passend en tot een verhaal. Dat is de les van vandaag.
Verder vind ik de lucht wel heel grappig zo. Ik heb de sterke kleuren afgezwakt met witte acrylverf.

Opgewekt nog aan een tweede begonnen. Maar ik geloof niet dat dat er beter op wordt. Veel meer standaard. Wordt wel beter als ik er een stuk afsnijd en daarmee de horizon verleg :).

verandering van spijs

Dit weekend met de familie Witteveen op stap geweest, naar een bungalowpark ergens in Noord Limburg.
Het was geweldig weer, en het was lekker rustig, dus ik heb buiten op de terras aan het water het uitzicht geschilderd/getekend. Ik had bij Peter van Ginkel een klein handzaam blokje met dik papier gekocht, formaat 14x26 cm; prima geschikt voor wat schetsjes!

Begonnen met een oliepastel schets, en daarna wat aquarelletjes. Op volgorde van fabricage:

Je ziet de schetsjes steeds abstracter worden, en steeds meer over de sfeer gaan. De pastel en 1ste aquarel doen nog een poging om de werkelijkheid weer te geven, daarna gaat het meer naar (voor mij) de essentie.

Het is heerlijk om te doen, zo'n aquarel. Het is heel dankbaar, want de vlekken worden al snel mooi. Het moeilijkste is om er op gegeven moment vanaf te blijven. Fouten herstellen gaat niet, en less is more. Afblijven dus!

Ik heb een fascinatie voor schaduwen, spiegelingen en reflecties (of is dat hetzelfde?), en het sfeerspel met licht. Tegelijkertijd wil ik het toeval toelaten, dus niet te dwingend zijn. Toch eens kijken of ik daar de komende tijd meer mee kan doen.

gefröbel

Vandaag een beetje 'aangekloot' met 2 doeken waar ik al mee bezig was. Eigenlijk maar een beetje ins blaue hinein. Moet je je verder maar niet teveel van aantrekken :). Was vooral lekker therapeutisch.

Dit werk was ik al ooit begonnen n.a.v de zebra serie. Oorspronkelijk alleen wit met blauwe strepen. Langzaam komen er meer vormen en kleuren in.

En nog wat kleine aanpassingen aan mijn Hundertwasser compositie gemaakt.
Ik heb ook wat zitten spelen met Lightroom om de kleuren bij te stellen. Ziet er al een stuk beter uit met dat grijs ipv groen/blauw.

de lastige volgende stap

Vorige week was ik begonnen met een schilderij n.a.v. de schetsen a la Hundertwasser. Vandaag heb ik aan dat schilderij verder gewerkt.

Kijk, die eerste stap, dat onbevangen begin, is nooit zo'n probleem. Maar dan...
Wanneer is het af? Welk stuk mag ik overschilderen, en wat is zo mooi dat het echt moet blijven? En welke concessies doe ik daaraan? Door de inkt zijn zulke mooie dingen ontstaan dat ik eigenlijk bijna mis kwijt wil. Maar ja, dat kan natuurlijk niet... Het groen wou ik wel een beetje kwijt, dus ik heb er een waterig blauw laagje overheen gedaan.

inspired by

We hebben met Kwastje besloten om elkaar wat meer impulsen te geven voor vernieuwing. Af en toe zal iemand van ons een opdracht voor de middag uitwerken, eigenlijk een lesje verzorgen dus. De eerste beurt vandaag was aan Sjan.

De opdracht: zoek drie foto's/beelden die je aanspreken uit een van de aanwezige boeken. Kies een stukje uit elk beeld en maak daar een schets van (afzonderlijk en/of gecombineerd voor de 3 beelden). Maak vervolgens een schilderij op basis van de schetsen.

Mijn oog viel op een boek over het oeuvre van Hundertwasser. En dan vooral de schilderijen, waarvan ik er drie heb uitgezocht, zie hieronder. Ik zou niet gauw zoiets schilderen, dus dat geeft me vast een nieuwe impuls. Eigenlijk doet hij zowel iets met lijnen als met vlakken. En veel kleur. De boompjes die elkaar overleggen (rechtsonder) vind ik ook heel grappig.

Nou, de schetsen (formaat plm A4) kun je vast wel herleiden naar de schilderijen van Hundertwasser...

En toen een iets meer ingewikkelde schets op A3 formaat (links)...

Daarna ben ik begonnen aan een schilderij (50x70 cm). Opdracht van Sjan:  maak eerst de ondergrond 'vies'. In mijn geval vlekken van groene inkt op de gecoate kant van het karton. Vanwege de coating kun je een deel van de inkt weer gemakkelijk verwijderen, wat mooie effecten geeft. Die inkt geeft nog wel een groene waas, maar dat is natuurlijk op te lossen :). De eerste laag over de inkt zit erop. Veelbelovend begin, lekker gewerkt vandaag! Volgende week verder

doet boersma

Afgelopen voorjaar heb ik 5 inspiratie-lessen van Willy Hoonakker gevolgd, waarin we gewerkt hebben met een totemdier. Wat overigens bij mij niet één dier was, maar een hele kudde... zebra's. Of eigenlijk waren het niet per se zebra's in eerste instantie, maar een kudde van hoefdieren. Het hadden ook herten of paarden kunnen zijn.

Het schilderen van een kudde is wel een uitdaging. Zeker zebra's, want je verzandt al gauw in de strepen, terwijl dat voor mij niet de essentie is. Ik ken natuurlijk de kuddes paarden van Franz Marc, maar die raken me niet. En verder heb ik me nooit echt verdiept in hoe je zo'n kudde kunt schilderen.


Daarom werd ik laatst zou getroffen door een kunstwerk, waarvan ik een kaart tegen kwam in Zwolle. Het is een werk van Doet Boersma: http://www.doetboersma.nl/Site/ART/Paginas/Dieren_Animals.html#1.

Prachtig zoals de paarden in de ruimte zijn geplaatst. En welke ruimte dat is, blijft in het midden. Mooie combinatie van abstract en figuratief.  Ik ga nog een keer kijken of ik zoiets ook met mijn zebra's kan doen.

je kunt altijd opnieuw beginnen

Het bloggen over mijn ontdekkingsreizen op teken- en schildergebied is er het afgelopen jaar behoorlijk bij ingeschoten. Te weinig rust, reinheid en regelmaat :). - Ik zeg met nadruk het bloggen, want gelukkig heb ik wel getekend en geschilderd, alhoewel misschien wat minder fanatiek en constructief. Het was bijna therapeutisch, zonder doel.

En dan ben ik iemand die de hiaten in dit blog het liefst met terugwerkende kracht helemaal zou herstellen alvorens de ervaringen van nu te beschrijven. Maar ja, dat zorgt er alleen maar voor dat ik nog verder achter ga lopen... Dus laat ik maar gewoon opnieuw beginnen.

De zomervakantie loopt op z'n eind, en mijn schildercluppie Kwastje verzamelt zich weer wekelijks in het Wevehuis.

Tijd om een onderwerp bij de kladden te nemen. Ik heb vaak moeite om mijn thema te bepalen, terwijl het misschien wel niet zoveel uitmaakt wat ik pak. Zolang ik het maar fascinerend vind.

Bladerend door mijn verzameling plaatjes en spulletjes kwam ik wat oude prints tegen, en die heb ik gebruikt om mijn lichaam aan het werk te zetten. Tekenen/schilderen is nl. iets heel fysieks, het helpt om gewoon te bewegen, en met de beweging de vormen in je lichaam op te slaan. Is dat niet bijzonder?

Ik heb wat tekeningen in mijn dummy (A4 formaat) gemaakt, for a start. Houtskool, pen, krijt. Ze zijn gebaseerd op 2 prints van de reis naar Marokko in 2010. Niet toevallig dat dat nu weer opduikt, want onlangs waren we weer in Essaouira, en ik vind het heerlijk daar! De prints staan overigens onderaan de blog, maar kijk daar nog even niet, want dan zie je wat het is... en dat is nou even niet de bedoeling :).

Dan vraag ik me af: kun je eigenlijk zien wat het is? Dat vraag ik niet omdat ik zo graag realistisch wil schilderen, maar meer omdat het voor mij zo moeilijk is om dat in te schatten. Ik wéét namelijk wat het is. Linksboven is een reflectie van een gebouw op een lege vijver met een klein beetje water. De rest is naar aanleiding van foto uit Essaouira, met op de voorgrond een omgekeerde boot. Met daarnaast wat andere boten.

En dan zit er ook nog een twist aan, want het zijn eigenlijk mislukte prints: de inkt pakte niet goed op het (goedkope) fotopapier, en dat bleek prachtige effecten te geven!

Een foto heb ik al eens eerder gebruikt, zie deze post. Ik vind de vorm van die boot erg mooi.

En de oorspronkelijke foto´s zien er zó uit. Het verschil is vooral dat je andere oppervlakten krijgt, en daardoor anders naar de foto gaat kijken. Dat geldt natuurlijk vooral voor de botenfoto. De linkse foto (in Marrakech) vind ik vooral mooi vanwege het licht, de spiegeling en de compositie.