takjes en wortels

Soms ben ik verrast door mijn eigen werk! In dit geval door foto's die ik gemaakt heb van takjes en wortels.

Het begon allemaal zo:
helaas hebben mijn (ooit zelf-gezaaide) lavendel-plantjes de strenge winter niet overleefd. Toen ik ze uit de grond trok, heb ik ze niet weggegooid. Ik vond de structuren zo mooi dat ik er 'iets' mee moest doen, al wist ik op dat moment nog niet wát dan.

Uiteindelijk heb ik ze op een maagdelijk wit vel papier gelegd en foto's gemaakt. En toen zag ik ook meteen wat me zo fascineerde: het heeft iets te maken met mijn tekeningen! Dikke en dunne lijnen, vloeiend en hoekig, vlakverdeling, etc. 

Ik heb met Adobe PS Lightroom de foto's bewerkt, uitgesneden, etc. Soms heel extreem, soms alleen maar wat vlekjes weggehaald. Uiteindelijk werd bijna elke foto een compositie. Soms ging het er gewoon om om het plantje te laten zien, soms ging het over de interactie tussen twee plantjes in het beeld. Of gewoon over lijnen.

Kortom, het werd een heel project ;). 

De foto's staan op Picasa. Een voorproefje: 

 

het is af (voor nu)

Het is weer af voor dit jaar. Het cursusjaar is voorbij. We hebben het vandaag mooi afgesloten met een evaluatie van ieders werk, én ieders manier van werken. Want het werk van nu is niet het werk van straks, het is (hopelijk) een ontwikkeling die nog doorgaat. Dus hoe houd je jezelf aan de gang, hoe blijft het motortje draaien, hoe blijf je stappen zetten? Ik weet dat inmiddels al. Ik weet dat ik kleine stapjes moet zetten. Geen grote stappen willen, want dat werkt verlammend. Niet in één keer naar iets 'groots en meeslepends' willen gaan. Steeds prikkels van buitenaf toelaten maar wel de rode draad in de gaten houden. Mijn reizen zijn daarvoor een mooie 'lifeline'. Ik kan nog jaren vooruit!

Opmerkingen die ik bij de evaluatie over mijn werk kreeg: duidelijke ontwikkeling, heel 'eigen',  mooi lijnenspel, veel afwisseling in lijnen, zorgvuldige afwegingen, kwetsbaar, mooie vlakverdeling.

Aan de werken van vorige week heb ik niets meer gedaan, geen tijd meer. Komt nog wel.

Tot slot nog de hamvraag: welke werken wil ik laten zien op de tentoonstelling? Het zijn deze geworden:

(De 2 rechtse gaan als tweeluik. Het is eigenlijk een enorm werk, twee vellen van 70x100 cm).

Of het ook in de smaak gaat vallen, zullen we 16 juni weten...

stapje terug

De introductie van Iris ging vandaag met name over de tekeningen van Robbie Cornelissen. Niet helemaal waar ik van houd, maar het was wel erg leuk om één werk uitgebreid te bespreken. Het ging er vooral om: Wat zie je, wat doet het met je en waarom is dat zo? De tekening was van een soort bibliotheek of archief, waar wel mensen waren (geweest), maar die zag je niet. Door het rare perspectief lijk je zelf in de ruimte te staan, je wordt erin gezogen. Dat is bij veel van zijn werken zo. Maar toch is er een soort afstand omdat sommige dingen niet kloppen. Een beetje zoals bij Escher. En het doet surrealistisch aan, dat geeft ook afstand en een unheimisch gevoel. Daarbij komt nog dat het helemaal in zwartwit, met potlood, getekend is (en dat voor tekeningen van meters hoog en meters breed!!). Helaas heb ik geen foto van de besproken tekening gemaakt.

Ik kwam vandaag wat langzaam op gang, dus ik heb niet zoveel gedaan. Wel gestart met 2 werken. Ik heb de wilde kleuren even losgelaten en ben weer begonnen met inkt.

Voor de eerste ben ik teruggegaan naar mijn uitgangspunt van de OI-inkt lijnen, om het toeval te introduceren en daarop verder te borduren. De blauwe stippen zijn met een geïmproviseerde stempel van eierdoos gemaakt. De grijze lijnen zijn geïnspireerd op het Gugenheim in Bilbao, en gemaakt met een soort multi-pipet zelf gefabriceerd van 6 rietjes naast elkaar. Die zuigen inkt op en daar kun je dan 6 lijnen tegelijk mee tekenen. (Ik zou ooit nog eens zo'n echte multichannel pipet moeten zien te vinden! Ik heb ze vroeger veel op het lab gebruikt.) - Formaat is overigens 35x65 cm, op tekenpapier.

Voor de tweede tekening ben ik uitgegaan van de ronde lijnen van een eerdere tekening van een rol electriciteitsdraad. Bevindt zich nog in een voorstadium (waarin de tekening nog zonder consequenties gedraaid kan worden), maar er komen al wat associaties. Formaat 35x35 cm.

Beide tekeningen vind ik nu nog wel ok, ik kan er nog verder mee. Dat moet dan dus volgende week gebeuren, want daarna is het klaar voor dit jaar! (Tenminste..., klaar op het UCK want ik ga wel weer schilderen op de Wevelaan, net als vorig jaar.)