er zit muziek in

Vandaag wederom op muziek geschilderd.
Als uitgangspunt heb ik een beeld genomen dat ik bijna dagelijks zie, als ik langs de Tolsteeg- en Maliesingel fiets: de singel met de bomen en bootjes, en op de achtergrond de statige gebouwen. En dan ben ik altijd zo blij dat ik er vlakbij woon. Het is een beeld waar ik verknocht aan ben.

op maat

Op de maat van de muziek. Of geïnspireerd door de muziek. Of naar aanleiding van de tekst van de muziek.
Wat het ook is, vandaag hebben we op muziek geschilderd. Iedereen had muziek meegebracht, en omdat iedereen een andere smaak heeft, kan dat een heel verschillende uitwerking hebben.

windorgel

Vandaag met Land Art bezig geweest op Amelisweerd, zoals in de vorige blog al beschreven.

Er gebeurde iets bijzonders die middag, met dat prachtige weer. Ik heb een soort mini-wereldje gecreerd wat ik graag had bewaard om er nog eens terug te komen. Maar dat kon helaas niet.

Ik heb dus een soort installatie gemaakt:

Er was een veld met keurig in een raster aangeplante bomen, met daaronder een grasveld. Drie van die bomen heb ik met elkaar verbonden door een videotape lint. Dat gaf een onverwacht gaaf effect! Het tape pakte veel wind, en ging ontzettend veel geluid maken, als een windorgel. En de tape gaf scherpe schaduwen op de grond, die mooi samengingen met de grillige schaduwen van de bomen. Het voelde heel goed om in die driehoek te staan en al leunend tegen een boom te luisteren naar het geluid. De ruimte binnen de 3 bomen werd een soort kamer in zichzelf, wat ik wel bijzonder vond omdat het tenslotte maar om een paar dunne linten gespannen tape ging...

Ik heb ook filmpjes gemaakt, waarbij je de beweging van het strakgespannen tape ziet, en het geluid ook hoort. Dit is er één van:

PS: hoe ik aan dat videotape lint kwam? Gewoon, een keer een oude videoband gedemonteerd en ik vond het tape wel fascinerend, dus dat heb ik bewaard in mijn 'schatkist' met bijzondere, 'nog-ooit-te-gebruiken' materialen. Ik had al eerder iets dergelijks bij de opleiding bij het UCK gebruikt. Het is erg sterk materiaal, en het voelt mooi glad aan. Idem dito heb ik ook ooit een heleboel oude diskettes (2,5 inch) gedemonteerd en het magnetische schijfje bewaard. Dat is hetzelfde soort materiaal.

land art

Hoewel ik niet de illusie dan wel ambitie heb om ooit de prachtige werken van Richard Long te evenaren, vind ik het wel leuk om eens met Land Art te experimenteren.
En dat is precies wat we vandaag gedaan hebben. Op landgoed Amelisweerd.

Ik heb me prima vermaakt! Eerst geëxperimenteerd met slierten katoen in het water, toen wat takken verrijkt met wol en videotape, en toen als klap op de vuurpijl een soort installatie gemaakt door 3 bomen met elkaar te verbinden met een videotape lint.

De sliert katoen hing vanaf een bruggetje in het water. Ik hoopte iets moois te zien door stroming, maar er was nauwelijks stroming. Onverwacht gaven de foto's vanaf de brug in het water een heel raar en bijzonder beeld, hetgeen ik nog versterkt heb in Photoshop Lightroom.

Daarna heb ik de net uitlopende takken van een boom een beetje aangekleed met breigaren en videotape lint. Hoewel het beide synthetische materialen zijn, heeft het toch iets heel natuurlijks. De 'wol' is fuzzy, en bevat een soort zilverdraad die glinstert in de zon. Het lijkt wel alsof er een luizenplaag of rupsenprocessie in de boom zit.

En toen de installatie... maar die krijgt een aparte blog!

PS: elk pluisje, tapeje en sliertje is weer keurig meer naar huis gegaan.