les 12 - weer schetsen

John liet vandaag het werk zien van 2 kunstenaars met een totaal verschillende beleving van de wereld - en hoe zij zelf daarin deelnemen. Van beiden ben ik de naam vergeten, want het deed me verder niet veel.

Bottomline: de ene had een behoorlijke hekel aan de wereld en sloot zich ervoor af - maar kon het toch niet laten om af en toe een publiek statement te maken - , de andere stond midden in het leven en haalde daar ook zijn inspiratie uit.

Zoals ik mezelf vorige week had beloofd, ben ik vandaag weer lekker gaan schetsen!

En ik weet niet hoe het komt, maar de eerste schets is altijd een soort standaard schets, met standaard kleuren en het standaard plaatje. Dat doe ik niet bewust, het gaat gewoon zo. Misschien heb ik dat even nodig om de vormen weer te voelen.

De 2e schets stond me al een stuk beter aan. De ondergrond is de helft van een schets die ik ergens eerder dit jaar heb gemaakt (kijk hier). De gekke witte vorm heb ik ooit in het leslokaal gevonden en bewaard. Een paar lijnen en klaar is kees.

De 2 schetsen hieronder waren in eerste instantie helemaal niet interessant. Saai zelfs, nietszeggend. Totdat ik ze heb verknipt (links) dan wel iets tegenaan heb gezet. Nu vind ik ze heel geslaagd! Overigens heeft de rechtse dezelfde achtergrond als de schets hierboven.





De laatste 2 (hieronder) vind ik alweer wat minder krachtig, alhoewel sommige medecursisten de gekleurde variant wel erg spannend vonden. Hm, dan vind ik de rode nog leuker. Maar ook die vind ik niet spannend genoeg.

les 11 - stukjes Marokko

Ik had nog nooit van hem gehoord, maar Egon Schiele schijnt een redelijk bekende Oostenrijkse schilder te zijn. Hij werd slechts 28 jaar (stierf in 1918 aan de Spaanse griep), maar leverde in dat korte bestaan een groot oeuvre op, dat deels ook controversieel was vanwege de expliciete naaktheid. Niet in de selectie hieronder, want ik was vooral gefascineerd door hoe hij standaard-onderwerpen weergeeft, zoals een stadsaanzicht.

Ik had vandaag niet zo'n zin om te schetsen, dus ik ben verder gegaan met wat werken van vorige week en gisteravond. Als inspiratie weer wat foto's uit Marokko uiteraard!

De foto hiernaast is een typisch plaatje uit het Hoge Atlas gebergte in Marokko. De vierkante huisjes met plat dak tegen de berghelling zijn gemaakt van adobe, ongebakken leem/klei, in combinatie met stro en andere opvul materialen.  Doordat de materialen uit de directe omgeving komen, hebben de huisjes dezelfde kleur als het landschap.
Iets van die sfeer heb ik proberen te verwerken in een schilderij.

In het andere werk komt het nieuwe element ook weer uit een Marokko-kiekje. Op de foto de boten die in de haven van Essaouira lagen. Het is een echte schippershaven, de boten liggen er niet voor de sier.
Omdat het tot dan toe nogal onbestemde schilderij wel een concrete vorm kon gebruiken, heb ik de boot-vorm er dwars overheen gezet. In eerste instantie nog veel steviger dan je nu ziet, want ik heb na een dapper begin de helft weer weggepoetst... Maar hier kan ik wel mee verder. Volgende keer details aanbrengen, bv glimlichten en schaduwen.

NB: als experiment heb ik wat stukken tape aangebracht die dus niet meesgeschilderd zijn in de bootvorm. Ben benieuwd wat dat oplever als ik het eraf trek. In het ergste geval komt alle verf ermee af :(.

boog of palmboom? of halve maan...

Van de vormen in Marokko fascineert vooral de boogvorm mij op dit moment. Die zit meestal wel in de schetsen. Ik kijk veel naar de architectuur, blijkbaar. Maar het blijkt dat afhankelijk van de context, of de manier waarop andere mensen kijken, zij diezelfde vorm met hele andere dingen associëren. Tijdens de nabesprekingen van de Beeldende Route merk ik dat anderen heel anders naar mijn werk kijken dan ikzelf.

In dit schilderij rechts werd de boogvorm door iemand anders vooral als een dadelpalm (ook Marokko!) gezien. En dat kan ik me ook wel voorstellen, gezien de kleur en de beweging die erin zit. Maar voor mij was het gewoon het standaardplaatje van de moskee ;).




 En de ronde vorm in deze riep vooral associaties op met de halve maan, het symbool van de islam. Ook niet zo gek natuurlijk.



Juist het feit dat het niet eenduidig is, maakt een schilderij interessant. Het zou wel leuk zijn als ik dat ook zelf ga herkennen in mijn eigen werken, dan kun je ermee spelen.

les 10 - Marokko revisited

John liet vandaag de verschillende manier van werken van 2 schilders zien, nl Bernard Schultze en Horst Janssen. Beiden gebruiken de natuur als inspiratiebtron, maar gaan er helemaal anders mee om.

Bernard Schultze werkt in het atelier, en begint met een vlek in een hoekje van het doek. Aan de hand van die vlek bedenkt hij wat het volgende zou moeten zijn, en gaat zo verder. Hij werkt me een klein penseel op hele grote doeken (ca 2 m x 2 m). En zijn werkwijze is dus compleet anders dan wat John ons altijd leert - namelijk om te beginnen met de grote vlakken en vormen, en steeds verder te detailleren.
De manier van werken van Schultze is dus heel intuitief, en vereist dat hij continue kijkt wat er gebeurt, en vaak afstand neemt van het werk om het geheel te kunnen overzien. Ik vind het wel knap dat hij op deze manier toch zulk werk kan maken! 

 Horst Janssen (hier werken uit 'Bobethanien') gaat echt buiten in de natuur werken. Dat is zijn startpunt, maar zoals je kunt zien voegt hij daar zeker een eigen interpretatie aan toe. Hij kiest een bijzonder gezichtspunt, of bijzondere kleuren, of abstraheert waar toepasselijk. Het is heel intens werk.


Ik ga vandaag gewoon weer verder met mijn reisimpressies van Marokko. Omdat ik vorige week wat details miste, heb ik vandaag (ook) gebruik gemaakt van nog een andere foto met mensen en straatdetails.

De 3 schetsen hieronder hebben iets met elkaar te maken. Ik ben begonnen met de linkse (de rode). Aangezien ik zonder plan van start ging, kwam er natuurlijk weer rood. Het bleven vage 'wolken' van kleur. Toen heb ik de straatbeeld-foto erbij gepakt en ben gaan tekenen. Vervolgens heb ik er nog een laag waterige verf overheen gezet aan de hand van de tekening. En toen werd het een reisimpressie! Voor de middelste heb ik bewust een compleet andere techniek gekozen. Dikke verf, beperkt kleurenpalet, in verfstreken opgebracht. Verf gemengd op de kwast, dus meerder kleuren van het palet gehaald, maar verder niet. Snel werken, niet teveel mengen op het papier. De derde, rechts, is een combinatie van beide.

Leuk resulaat he? Ik kan nog veel meer spelen met het combineren van de contrasten in kleur, transparantie, etc.

Tenslotte ben ik ook nog aan de slag gegaan met een oud werk als achtergrond. Wat vorig jaar een (minder geslaagd) eindresultaat was, dient nu als basis voor de schetsen. Ik heb het in 2-en geknipt en er witte verf overheen gezet. Links een tussenresultaat, rechts het resultaat tot nu toe. Deze manier van schilderen ligt heel dicht bij mij, het ziet er dan ook smeuïg en enthousiast uit! En wederom lijken de uitstapjes naar ander vormen hun effect te hebben dat ik niet blijf steken in volledig ongedefinieerde vormen. (Alhoewel dit voor veel mensen nog steeds compleet abstract zal zijn...).

cadeautje

Ik heb een klein subprojectje lopen in de Beeldende Route: ik krab de oude, opgedroogde verf die nog op de paletten zit eraf en bewaar die voor 'future use'. Er zitten vaak mooie kleuren zitten, en soms zijn het dikke plakkaten.Zo'n half afgeschraapt palet levert zelf ook weer mooie plaatjes op, gratis en voor niks:

les 9 - Marokko komt tot leven

Het eerste blok van dit jaar is alweer afgelopen. Dat betekent dat de docent voor de komende lessen niet meer Henny vd Meer is. In plaats daarvan hebben we nu John Sikking. Inderdaad, dezelfde John bij wie ik ook schilderles heb. Henny geeft in het 1e en 2e jaar de lessen 'Ruimtelijk', en John 'Plat vlak', maar eigenlijk maakt dat niets uit. Henny kon mij prima begeleiden bij het schilderen. Het geeft misschien juist wel een frisse blik.

John liet vandaag ter introductie een boek met werk van Marjolijn van den Assem ( http://marjolijnvandenassem.nl ) zien. Zij wordt geïnspireerd door de Seelenbriefe van Nietzsche. Ze heeft hele brieven van hem overgeschreven en met die teksten ook nog meer gedaan. Op gegeven moment is ze - ook n.a.v. die brieven- bloemen gaan schilderen. Nou worden bloemen nogal vaak geschilderd, maar zij heeft iets speciaals gedaan, nl. het papier weer tot een 3D 'iets' gemaakt. Eerst een soort relief aan de muur, later in het groot als losstaande beelden. Je kunt het helemaal volgen op haar website.
Ook zij heeft dus heel lang op één inspiratiebron doorgewerkt en daar heel gevarieerd werk uit geproduceerd.


Mijn inspiratiebron voor vandaag (en hopelijk nog wat langer) is een selectie foto's uit Rabat, Marokko. Wat het meeste opvalt in die foto's is 1) dat er altijd ergens een sterk lichtpunt is en 2) veel architectuur, en 3) ritmes.

Vandaag heb ik uit de selectie gebruik gemaakt van 3 foto's (hieronder). De linkse foto was de basis. Uit de 2 rechtse foto's heb ik steeds elementen toegevoegd.

Het proces wat ik vandaag heb doorlopen blijkt eigenlijk direct uit de serie schetsen hieronder, in chronologische volgorde:

In mijn eerste poging wou ik de standaard compositie gebruiken en daar de component 'licht' aan toevoegen. Geen succes, bleef nogal standaard. Ik denk dat het wel kan met het licht, maar dan moet ik me daar echt in gaan verdiepen, terwijl ik eigenlijk nog op zoek ben naar vormen.
(formaat 47 x 31 cm)

Schets 2: toch maar aan de slag met de foto's van Marokko. Dit is nog een vrij directe weergave van de basisfoto, de eerste poging om grip op de vormen te krijgen.
(formaat 47 x 31 cm)





Schets 3: Eerst een schets met pen gemaakt om te begrijpen hoe de vormen en schaduwen lopen. Nog steeds naar de werkelijkheid maar wel meer sfeer.
(formaat 31 x 23 cm)

Schets 4: Wederom met pen een opzet gemaakt, deze keer wat minder gedetailleerd en gefocussed op een paar lijnen en bogen. Extra element rechts komt uit de foto van de bladeren.
(formaat 31 x 23 cm)


Schets 5 (linksonder): nog meer stilistisch. Expres kleuren gebruikt die niet naar de werkelijkheid zijn. Als tegenwicht voor alle ronde lijnen heb ik de 'trap'vorm uit de andere foto toegevoegd. En dat is eigenlijk al bijzonder, dat ik een contrast met vormen maak. Mijn eerste ingeving was altijd om dat met kleur of lijnen te doen.
(formaat 31 x 23 cm)

Nr 5 (rechts): op wat details na, is er geen sprake meer van natekenen van een foto. Het is niet echt een schets, maar meer een collage. Ik ben begonnen met het blauw, maar dat was eigenlijk nogal saai, dus ik heb wat geknipt en geplakt en een nieuwe compositie gemaakt. (formaat 47 x 31 cm)\

Ik ben heel blij met de schetsen! Het is heel leuk om te doen, en misschien ontstaat er wel een hele serie!

les 8 - weer opstarten

Na 3 weken Marokko ga ik vandaag weer aan het (kunst?)werk! Marokko zit nog vers in het geheugen, en daar wil ik gebruik van maken voor mijn werk.

Henny's extra inspiratiebron van vandaag is het werk van Michael Borremans. Zijn werk is op z'n minst bijzonder te noemen. Hij speelt heel erg met verhoudingen. En het heeft iets bizars, vervreemdends. Hij gebruikt ook lichamen om vormen/figuren mee te maken.


Het is fascinerend werk, maar toch spreekt het me niet zo aan.

Terug naar mijn eigen pogingen.
Hoewel ik van Marokko erg mooie beelden in mijn hoofd heb, kan ik nog niet de vertaling maken naar schilderijen of tekeningen. Het lijkt wel alsof ik het nog moet processen, het is misschien nog té vers. Ik heb nog niet eens goed naar de foto's gekeken...

Daarom toch maar met de oude vormen en motieven verder gegaan. Ik heb papier gekreukt/gevouwen en heel waterige verf opgebracht, die in de groeven gaat zitten. Vervolgens aan de hand van de patronen een schets gemaakt.
Dit is dan mijn interpretatie van wat Henny zei over de werkwijze van Borremans: hij begint altijd op papier waar al een vlek op zit, 'want dan heb je al wat'. En inderdaad, het geeft je houvast en richting, maar nog steeds de vrijheid hoe je met die vlek (of in mijn geval de patronen) om wilt gaan. Het resultaat ervan is heel divers geworden, en dat vind ik leuk!

De eerste is met opgefrot papier, waarbij ik de ontstane lijntjes steeds heb gevolgd maar wel op basis van de 'basisvorm' keuzes heb gemaakt, én ook heb ik op sommige plekken bewust gekozen voor meer/minder dichtheid van lijntjes. Het resultaat lijkt wel een landkaart!

Voor de tweede ben ik uitgegaan van een aantal vouwen in het papier (referentiekader voor de grijze vlakken) in combinatie met een droedel die ik had bewaard. In het begin vond ik deze schets toch wel erg Kandinsky-achtigs, maar hij is wel erg luchtig en vrolijk en het is een goede compositie. Hoe langer ik ernaar kijk, hoe beter ik 'm vind. 

Bij de derde schets ging ik ook uit van lijnen. Later heb ik wat ingekleurd en ook de bruine accenten aangebracht. Zonder de aanleiding van de papiervouwen zou ik dit nooit bedacht hebben!


Tot slot kon ik het niet laten om toch nog even te schilderen... Het resultaat is echter maar middelmatig, dat komt er nou van als ik voor mezelf geen spelregels opstel. Dan blijf ik hangen in wat ik al kon... Terwijl ik nu steeds weer ontdek dat er veel mis is waar ik gebruik van kan maken!

Marokko

Ik ben weer terug uit Marokko! We hebben een geweldige vakantie gehad.

Ik heb helaas niet heel veel geschetst, maar toch wel een paar keer in Meknes. Zie hieronder het resultaat. Het zijn met recht 'impressies' want niet helemaal naar de werkelijkheid. Soms wat vergroot, soms wat weggelaten, noem het artistieke vrijheid (of gebrek aan tekentalent).

De 3 grote schetsen (formaat zijn in ons riad in Meknes gemaakt. Respectievelijk vanaf de veranda, in de patio en in onze kamer.

De 2 kleine schetsjes (formaat slechts 10x15 cm) zijn ook in Meknes gemaakt, zittend in een park resp. op een terras dat uitkeek op het grote plein.


Het leuke aan schetsen is dat je daardoor veel meer naar de details gaat kijken. Als ik naar de schetsen kijk, kan ik het beeld weer goed terughalen. Ik vond het ook erg leuk om te doen, je moet er alleen wel even voor gaan zitten.