les 9 - Marokko komt tot leven

Het eerste blok van dit jaar is alweer afgelopen. Dat betekent dat de docent voor de komende lessen niet meer Henny vd Meer is. In plaats daarvan hebben we nu John Sikking. Inderdaad, dezelfde John bij wie ik ook schilderles heb. Henny geeft in het 1e en 2e jaar de lessen 'Ruimtelijk', en John 'Plat vlak', maar eigenlijk maakt dat niets uit. Henny kon mij prima begeleiden bij het schilderen. Het geeft misschien juist wel een frisse blik.

John liet vandaag ter introductie een boek met werk van Marjolijn van den Assem ( http://marjolijnvandenassem.nl ) zien. Zij wordt geïnspireerd door de Seelenbriefe van Nietzsche. Ze heeft hele brieven van hem overgeschreven en met die teksten ook nog meer gedaan. Op gegeven moment is ze - ook n.a.v. die brieven- bloemen gaan schilderen. Nou worden bloemen nogal vaak geschilderd, maar zij heeft iets speciaals gedaan, nl. het papier weer tot een 3D 'iets' gemaakt. Eerst een soort relief aan de muur, later in het groot als losstaande beelden. Je kunt het helemaal volgen op haar website.
Ook zij heeft dus heel lang op één inspiratiebron doorgewerkt en daar heel gevarieerd werk uit geproduceerd.


Mijn inspiratiebron voor vandaag (en hopelijk nog wat langer) is een selectie foto's uit Rabat, Marokko. Wat het meeste opvalt in die foto's is 1) dat er altijd ergens een sterk lichtpunt is en 2) veel architectuur, en 3) ritmes.

Vandaag heb ik uit de selectie gebruik gemaakt van 3 foto's (hieronder). De linkse foto was de basis. Uit de 2 rechtse foto's heb ik steeds elementen toegevoegd.

Het proces wat ik vandaag heb doorlopen blijkt eigenlijk direct uit de serie schetsen hieronder, in chronologische volgorde:

In mijn eerste poging wou ik de standaard compositie gebruiken en daar de component 'licht' aan toevoegen. Geen succes, bleef nogal standaard. Ik denk dat het wel kan met het licht, maar dan moet ik me daar echt in gaan verdiepen, terwijl ik eigenlijk nog op zoek ben naar vormen.
(formaat 47 x 31 cm)

Schets 2: toch maar aan de slag met de foto's van Marokko. Dit is nog een vrij directe weergave van de basisfoto, de eerste poging om grip op de vormen te krijgen.
(formaat 47 x 31 cm)





Schets 3: Eerst een schets met pen gemaakt om te begrijpen hoe de vormen en schaduwen lopen. Nog steeds naar de werkelijkheid maar wel meer sfeer.
(formaat 31 x 23 cm)

Schets 4: Wederom met pen een opzet gemaakt, deze keer wat minder gedetailleerd en gefocussed op een paar lijnen en bogen. Extra element rechts komt uit de foto van de bladeren.
(formaat 31 x 23 cm)


Schets 5 (linksonder): nog meer stilistisch. Expres kleuren gebruikt die niet naar de werkelijkheid zijn. Als tegenwicht voor alle ronde lijnen heb ik de 'trap'vorm uit de andere foto toegevoegd. En dat is eigenlijk al bijzonder, dat ik een contrast met vormen maak. Mijn eerste ingeving was altijd om dat met kleur of lijnen te doen.
(formaat 31 x 23 cm)

Nr 5 (rechts): op wat details na, is er geen sprake meer van natekenen van een foto. Het is niet echt een schets, maar meer een collage. Ik ben begonnen met het blauw, maar dat was eigenlijk nogal saai, dus ik heb wat geknipt en geplakt en een nieuwe compositie gemaakt. (formaat 47 x 31 cm)\

Ik ben heel blij met de schetsen! Het is heel leuk om te doen, en misschien ontstaat er wel een hele serie!

les 8 - weer opstarten

Na 3 weken Marokko ga ik vandaag weer aan het (kunst?)werk! Marokko zit nog vers in het geheugen, en daar wil ik gebruik van maken voor mijn werk.

Henny's extra inspiratiebron van vandaag is het werk van Michael Borremans. Zijn werk is op z'n minst bijzonder te noemen. Hij speelt heel erg met verhoudingen. En het heeft iets bizars, vervreemdends. Hij gebruikt ook lichamen om vormen/figuren mee te maken.


Het is fascinerend werk, maar toch spreekt het me niet zo aan.

Terug naar mijn eigen pogingen.
Hoewel ik van Marokko erg mooie beelden in mijn hoofd heb, kan ik nog niet de vertaling maken naar schilderijen of tekeningen. Het lijkt wel alsof ik het nog moet processen, het is misschien nog té vers. Ik heb nog niet eens goed naar de foto's gekeken...

Daarom toch maar met de oude vormen en motieven verder gegaan. Ik heb papier gekreukt/gevouwen en heel waterige verf opgebracht, die in de groeven gaat zitten. Vervolgens aan de hand van de patronen een schets gemaakt.
Dit is dan mijn interpretatie van wat Henny zei over de werkwijze van Borremans: hij begint altijd op papier waar al een vlek op zit, 'want dan heb je al wat'. En inderdaad, het geeft je houvast en richting, maar nog steeds de vrijheid hoe je met die vlek (of in mijn geval de patronen) om wilt gaan. Het resultaat ervan is heel divers geworden, en dat vind ik leuk!

De eerste is met opgefrot papier, waarbij ik de ontstane lijntjes steeds heb gevolgd maar wel op basis van de 'basisvorm' keuzes heb gemaakt, én ook heb ik op sommige plekken bewust gekozen voor meer/minder dichtheid van lijntjes. Het resultaat lijkt wel een landkaart!

Voor de tweede ben ik uitgegaan van een aantal vouwen in het papier (referentiekader voor de grijze vlakken) in combinatie met een droedel die ik had bewaard. In het begin vond ik deze schets toch wel erg Kandinsky-achtigs, maar hij is wel erg luchtig en vrolijk en het is een goede compositie. Hoe langer ik ernaar kijk, hoe beter ik 'm vind. 

Bij de derde schets ging ik ook uit van lijnen. Later heb ik wat ingekleurd en ook de bruine accenten aangebracht. Zonder de aanleiding van de papiervouwen zou ik dit nooit bedacht hebben!


Tot slot kon ik het niet laten om toch nog even te schilderen... Het resultaat is echter maar middelmatig, dat komt er nou van als ik voor mezelf geen spelregels opstel. Dan blijf ik hangen in wat ik al kon... Terwijl ik nu steeds weer ontdek dat er veel mis is waar ik gebruik van kan maken!

Marokko

Ik ben weer terug uit Marokko! We hebben een geweldige vakantie gehad.

Ik heb helaas niet heel veel geschetst, maar toch wel een paar keer in Meknes. Zie hieronder het resultaat. Het zijn met recht 'impressies' want niet helemaal naar de werkelijkheid. Soms wat vergroot, soms wat weggelaten, noem het artistieke vrijheid (of gebrek aan tekentalent).

De 3 grote schetsen (formaat zijn in ons riad in Meknes gemaakt. Respectievelijk vanaf de veranda, in de patio en in onze kamer.

De 2 kleine schetsjes (formaat slechts 10x15 cm) zijn ook in Meknes gemaakt, zittend in een park resp. op een terras dat uitkeek op het grote plein.


Het leuke aan schetsen is dat je daardoor veel meer naar de details gaat kijken. Als ik naar de schetsen kijk, kan ik het beeld weer goed terughalen. Ik vond het ook erg leuk om te doen, je moet er alleen wel even voor gaan zitten.