al lago

Imagine:: met een bootje... naar een eilandje.. .in een meer... in Umbrie, Italie. - Lago Trasimeno, Isola Polvese.
En daar dan lekker een middagje liggen, boekje lezen, beetje rondkijken en beetje schilderen.
Het uitzicht schilderen, that is. <foto>

Van deze werkjes is de zwart-wit tekening m.i. het beste gelukt.

Ik heb er mijn 'magic potlood' voor gebruikt. Dat heb ik ooit van Neline (mede-kwastje) gekregen.

Het lijkt een beetje op houtskool maar als je het nat maakt kun je er een beetje mee schilderen (wat ik per ongeluk ontdekte). Net als een aquarelpotlood dus, maar dit lost niet meer op, blijft aan het papier vastzitten. Daarin lijkt het weer meer op Oost- Indische inkt.

Wat ik wel leuk vind aan het aquarelletje rechts, is de kleur van de bomen. Rood/organje in plaats van groen, maar het is toch duidelijk dat het bomen zijn.

Voor dit onderwerp / deze compositie leent een rechthoekig formaat zich ook beter dan een vierkant formaat. De compositie links is toch een stuk minder spannend. Dat komt natuurlijk ook door de vormen (wat minder uitgesproken), maar toch.

Nu moet ik er wel bij zeggen dat dit de 1ste is die ik heb gemaakt. Meestal moet ik toch even warmdraaien en het onderwerp in mijn vingers krijgen. De eerste poging is vaak een soort natekenen en daar is niets mis mee. Dat is nodig om gevoel te krijgen van wat er in de scene belangrijk is.

parasoldennen

Eén van de bestemmingen tijdens onze zomervakantie-rondreis dit jaar: Umbrië. Het land van de pijnbomen en cypressen.

Wist je dat pijnbomen in het Nederlands 'parasoldennen' heten?Heel toepasselijk lijkt me.

En wat schilder je op vakantie? Dat wat je ziet! Parasoldennen dus. De dennen in poging 1 (rechts) hadden meer weg van ballonnen, maar poging 2 en 3  (onder) vind ik behoorlijk geslaagd.

Detail: het papier dat ik heb gebruikt is geen klassiek aquarelpapier, maar multiblok papier (24 x 24 cm, 250 grams) van Peter van Ginkel. Hoewel niet echt heel dik, werkte het toch prettig met aquarel en is het niet heel erg gebobbeld.

weer twee

Ik heb de smaak van het aquarelleren te pakken. Het is bijna meditatief en ik vind het heerlijk dat je niet eindeloos kunt doorklooien. Niet goed? Gewoon opnieuw beginnen!

Vorige week was ik al aan onderstaande werk begonnen. Met als aanleiding een foto van een naakte vrouw, ooit uit een oude Snoecks gescheurd. Ik vond het een mooie foto, bijzondere compositie. Maar zoals men inmiddels van mij wel zal weten, is het niet mijn doel om de foto na te schilderen. Het is meer om vormen in mijn schilderijen te krijgen. En zodra ik wat vormen en compositie heb, laat ik de foto los en ga op intuitie verder.

Zo ook met de volgende foto:
Een luchtfoto met een mooi ritme. Ook weer prima te gebruiken als aanleiding. Maar ook niet meer dan dat :).

<= En hij kan ook nog op z'n kop (of was dit nou juist rechtop, ik weet het niet meer ...).

compositie

Na een weekje zeilen en schilderen heb ik de smaak van het aquarelleren weer te pakken! Omdat ik de foto's van het weekje nog niet verwerkt hebt, ging ik vandaag gewoon aan de slag met een foto die me aanspreekt. Ik denk vanwege de mooie compositie en de warme terra kleur, die goed compenseert voor de strakke lijnen en betonkleuren.

Dus wat doe je dan? Je pakt water, blokjes verf en fatsoenlijk papier, Dat laatste is belangrijk, want goed papier geeft je cadeautjes in de vorm van mooie structuren. Bij Bleu et Vert gebruikte ik 300 grams aquarelpapier (Terschelling Classic), en dat werkt echt heerlijk!

Thuis gebruik ik eerst maar eens het papier dat ik nog heb, en dat is wat minder dik. Dus 300 grams grof papier komt op het verlanglijstje.

Goed papier of niet, of het eindresultaat van deze aquarel ben ik wel weer tevreden!

geraraad

De Oost-Indische inkt tekening uit de vorige post is n.a.v. de foto links, genomen bij een bomexplosie in Irak. Treurig maar waar, dat oorlogsfoto's vaak ook hele mooie plaatjes en composities zijn:(.

Ik had de foto nogal klein in beeld op mijn smartphone, dus veel details zijn verloren gegaan en de verhoudingen zijn ook anders.
Op de een of andere manier is het me gelukt om die verwoesting om te zetten in een soort camping. Tja. Ik weet dat het geen weergave van de werkelijkheid is, maar aangezien ik 'm zo best geslaagd vind, ga ik er weinig meer aan veranderen. Ik ga gewoon nog een nieuwe versie maken.

rara

Rara wat is dit... Deze tekening met Oost-Indische inkt (50 x ca 60 cm) heb ik vandaag gemaakt n.a.v. een foto in het nieuws.
Alleen de sfeer is ietwat anders dan de foto...

Om het niet te verklappen zal ik de foto in een volgende post laten zien.

boom

Omgekeerde boom.

woestijn of zee

Ooit begon dit werk als 'ik moet nog wat verf kwijt' achtergrondje. Zo aan het eind van een schildermiddag smeerde ik de overgebleven verf op een ondergrond. In dit geval geel, wit en blauw.

Langzaam werd er wat aan toe gevoegd, o.a. papiersnippers, waar weer verf overheen ging.

Deze week wou ik wat lijnen toevoegen met een mooi potlood dat ik van schildervriendinnetje Neline heb gekregen. Wat bleek? Bij toeval (er zat nog wat water op het werk) kwam ik erachter dat het potlood wateroplosbaar is! En daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.

acryl op karton, formaat 26x45 cm

Naast het potlood ook nog wat blauw getamponneerd en daar weer witte acrylinkt overheen.

En toen gestopt. Ik denk dat ie af is. Ik heb steeds gewerkt met de gedachte dat het geel de bovenkant (wolken) was (zie rechts)- maar bij nader inzien zou het wel eens omgekeerd kunnen zijn (onder). Waarbij het geel dan zand is. Misschien wel beter, ruimtelijk.

Overigens is het origineel net iets minder fel van kleur dan de foto's, het blauw is wat vergrijsder. En wat je niet op de foto's ziet: het reliëf in het werk. Er zitten dikke klodders en proppen papier op, wat ik zelf wel mooi vind.

Naschrift, anderhalve week later:
Nu ik het werk wat vaker gezien heb, begint die ene zwevende blauwe balk (de bovenste) me te irriteren. Hij is te lang. Wellicht toch nog veranderen.