Henny's extra inspiratiebron van vandaag is het werk van Michael Borremans. Zijn werk is op z'n minst bijzonder te noemen. Hij speelt heel erg met verhoudingen. En het heeft iets bizars, vervreemdends. Hij gebruikt ook lichamen om vormen/figuren mee te maken.
Het is fascinerend werk, maar toch spreekt het me niet zo aan.
Terug naar mijn eigen pogingen.
Hoewel ik van Marokko erg mooie beelden in mijn hoofd heb, kan ik nog niet de vertaling maken naar schilderijen of tekeningen. Het lijkt wel alsof ik het nog moet processen, het is misschien nog té vers. Ik heb nog niet eens goed naar de foto's gekeken...
Daarom toch maar met de oude vormen en motieven verder gegaan. Ik heb papier gekreukt/gevouwen en heel waterige verf opgebracht, die in de groeven gaat zitten. Vervolgens aan de hand van de patronen een schets gemaakt.
Dit is dan mijn interpretatie van wat Henny zei over de werkwijze van Borremans: hij begint altijd op papier waar al een vlek op zit, 'want dan heb je al wat'. En inderdaad, het geeft je houvast en richting, maar nog steeds de vrijheid hoe je met die vlek (of in mijn geval de patronen) om wilt gaan. Het resultaat ervan is heel divers geworden, en dat vind ik leuk!
De eerste is met opgefrot papier, waarbij ik de ontstane lijntjes steeds heb gevolgd maar wel op basis van de 'basisvorm' keuzes heb gemaakt, én ook heb ik op sommige plekken bewust gekozen voor meer/minder dichtheid van lijntjes. Het resultaat lijkt wel een landkaart!
Voor de tweede ben ik uitgegaan van een aantal vouwen in het papier (referentiekader voor de grijze vlakken) in combinatie met een droedel die ik had bewaard. In het begin vond ik deze schets toch wel erg Kandinsky-achtigs, maar hij is wel erg luchtig en vrolijk en het is een goede compositie. Hoe langer ik ernaar kijk, hoe beter ik 'm vind. 
Bij de derde schets ging ik ook uit van lijnen. Later heb ik wat ingekleurd en ook de bruine accenten aangebracht. Zonder de aanleiding van de papiervouwen zou ik dit nooit bedacht hebben!
Tot slot kon ik het niet laten om toch nog even te schilderen... Het resultaat is echter maar middelmatig, dat komt er nou van als ik voor mezelf geen spelregels opstel. Dan blijf ik hangen in wat ik al kon... Terwijl ik nu steeds weer ontdek dat er veel mis is waar ik gebruik van kan maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten