worsteling met een schilderij

Soms blijven dingen een beetje hangen in een halfslachtig stadium. Je broedt er een tijdje op, en nog eens, maar het wordt nooit een halleluja. Hoe komt dat toch?
...Was de start verkeerd? Had ik nooit moeten beginnen met vierkanten en rechthoeken, en ook niet met die kleuren?
...Of kijk ik inmiddels zo verkleurd naar de situatie, dat ik het gewoon niet meer kan zien?
...En waarom wil ik het dan zo nodig zelf oplossen? Waarom vraag ik geen input van anderen, zoals ik dat bij andere gelegenheden wel doe?

Ik heb de antwoorden niet.

En als je nu denkt: hebben we het nog steeds over het creatieproces van een schilderij? Dan is het antwoord 'ja' en 'nee'. Want die vragen zijn rechtstreeks te extrapoleren naar andere delen van mijn leven :). Leuk toch?

Maar het gaat dus toch over een schilderij. Over 2 stuks, om precies te zijn. Ik begon er vorig jaar mee, op een schilderweekendje bij 'Tekenstreken'. Het resultaat was toen:

Teruglezend in een vorige post, was dit - o ja!- Terschelling a la Rothko. In een pril stadium.

Sindsdien zijn de doekjes een aantal malen tevoorschijn gekomen in het Wevehuis. En dit is er ontstaan:

Toch wel een verschil!

Ik heb het tweeluik nu geschilderd met de intentie om ze in de lengte onder elkaar te hangen, zoals linksonder te zien is. Maar wat let je om ze naast elkaar te hangen?