woensdag 16 april 2014

windorgel

Vandaag met Land Art bezig geweest op Amelisweerd, zoals in de vorige blog al beschreven.

Er gebeurde iets bijzonders die middag, met dat prachtige weer. Ik heb een soort mini-wereldje gecreerd wat ik graag had bewaard om er nog eens terug te komen. Maar dat kon helaas niet.

Ik heb dus een soort installatie gemaakt:

Er was een veld met keurig in een raster aangeplante bomen, met daaronder een grasveld. Drie van die bomen heb ik met elkaar verbonden door een videotape lint. Dat gaf een onverwacht gaaf effect! Het tape pakte veel wind, en ging ontzettend veel geluid maken, als een windorgel. En de tape gaf scherpe schaduwen op de grond, die mooi samengingen met de grillige schaduwen van de bomen. Het voelde heel goed om in die driehoek te staan en al leunend tegen een boom te luisteren naar het geluid. De ruimte binnen de 3 bomen werd een soort kamer in zichzelf, wat ik wel bijzonder vond omdat het tenslotte maar om een paar dunne linten gespannen tape ging...

Ik heb ook filmpjes gemaakt, waarbij je de beweging van het strakgespannen tape ziet, en het geluid ook hoort. Dit is er één van:


PS: hoe ik aan dat videotape lint kwam? Gewoon, een keer een oude videoband gedemonteerd en ik vond het tape wel fascinerend, dus dat heb ik bewaard in mijn 'schatkist' met bijzondere, 'nog-ooit-te-gebruiken' materialen. Ik had al eerder iets dergelijks bij de opleiding bij het UCK gebruikt. Het is erg sterk materiaal, en het voelt mooi glad aan. Idem dito heb ik ook ooit een heleboel oude diskettes (2,5 inch) gedemonteerd en het magnetische schijfje bewaard. Dat is hetzelfde soort materiaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten